Ένας προσαρμοσμένος, συμβατός εναλλάκτης θερμότητας, έρχεται καλύτερα!
[Thane Hunt] Απαιτούνται για να βρούμε έναν τρόπο να φτιάξετε μια ποικιλία διαφορετικών μοτίβων θερμικής σφράγισης σε έναν εναλλάκτη θερμότητας ρευστού κατασκευασμένο από μεμβράνη πολυολεφίνης και δεν ήθελε όλο το χρονικό διάστημα και η δαπάνη ενός συμβατικού τύπου σφράγισης που κατασκευάστηκε από μια χαλύβδινη πλάκα . Το πρότυπο Protottyping υπονοείται ότι η τυπική μέθοδος δεν θα επέτρεπε επαρκή ταχύτητα επανάληψης και επέλεξε να πάρει μια προσέγγιση CNC. Τώρα, ποιος μπορεί να σκεφτεί ένα κοινό εργαλείο, ικανό να τοποθετεί το επίπεδο x-y, με έναν άξονα Z και μια ελεγχόμενη πηγή θερμότητας; Φυσικά, σήμερα η απάντηση είναι ο κοινός-ή-κήπος FDM 3d εκτυπωτής. Καθώς η τύχη θα το είχε, [Thane] είχε μια παλαιότερη συσκευή να πειραματιστεί, έτσι με ένα μικρό κομμάτι ακροφυσίων, και ένα φύλλο από καουτσούκ στο κρεβάτι, ήταν καλό να πάτε!
Προσαρμοσμένη διαδρομή σφραγίδας φτιαγμένη στο Onshape
Τώρα, η σφράγιση θερμότητας γίνεται συνήθως σε θερμαινόμενη πρέσα, με ένα πρώην εργαλείο, το οποίο συγκρατεί το υλικό στη θέση του και δίνει μια επίπεδη, ομοιόμορφη σφραγίδα. Σίγουρα αυτή η μέθοδος CNC δεν πρόκειται να επιτύχει τα ιδανικά αποτελέσματα, αλλά για την απόδειξη της έννοιας, είναι ωραία. Ένα θυσιαστικό ακροφύσιο (αλλά ως [Thane] παραδέχεται, ένα μήκος M6 θα έκανε, σε ένα τσίμπημα) και το άψογο επίπεδο και παράλληλα με το κρεβάτι, για να δώσει μια ενημερωμένη έκδοση κώδικα επαφής διαμέτρου 3mm. Ένα φύλλο σιλικόνης τοποθετήθηκε στο κρεβάτι και η μεμβράνη πολυολεφίνης στην κορυφή. Η σιλικόνη συνέβαλε στη συγκράτηση του κάτω φύλλου στη θέση του και δίνει κάποια συναλλαξία του άξονα Z για να αποφευχθεί η υπερφόρτωση του οδηγού του κινητήρα. Στην ιδανική περίπτωση, ο εκτυπωτής θα είχε τροποποιηθεί ακόμη περισσότερο για τη μετεγκατάσταση αυτής της συμμόρφωσης στον άξονα Ζ ή στο τελικό τελεστή, αλλά αυτό ήταν πολύ περισσότερη δουλειά. Με κάποια έξυπνη μοντελοποίηση 3D, η Cura χειραγωγείται για να δημιουργήσει τον επιθυμητό g-κώδικα (μια σειρά βυθιστών Z κατά μήκος μιας διαδρομής) και γεννήθηκε ένα προσαρμοσμένο θερμαινόμενο indenter!
Αυτή δεν είναι η πρώτη τέτοια χρήση ενός 3D εκτυπωτή που έχουμε δει, εδώ είναι μια προηγούμενη αποτυχία, και όπως όλα, υπάρχουν πολύ περισσότεροι από ένας τρόπος για να το κάνετε – εδώ είναι μια μέθοδος κατασκευής φουσκωμένων κύστεων με ένα αποσυνδεδεμένο λέιζερ CO2.
(ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ! Δύο λεπτά από ένα τρισδιάστατο κεφάλι εκτυπωτή στο κρεβάτι!)